Nillavelli

Zaterdag 4 augustus

Het is weinig uitslapen deze vakantie. Om 8 uur worden we opgehaald door een taxibusje. Helaas heeft dit hotel geen ontbijt, maar ja voor 7000 roepies (40 euro) voor 2 kamers kan je dat misschien ook niet verwachten. De chauffeur reed als een idioot. Constant inhalen, doodeng met dat tegenliggende verkeer, toeterend langs de vrachtwagens, tuktuks, fietsen, voetgangers en honden. We durven niet teveel te vragen. We laten hem maar goed p de weg letten. 

Er is 1 lange weg. Er zijn nauwelijks zijweggetjes. Langs de weg staan huizen en winkeltjes, daarachter lijkt er alleen bomen te staan. Er schijnen 20 miljoen mensen op Sri Lanka te wonen. Ik vraag mij echt af waar al die mensen zijn. Tot nu toe is het nergens heel erg druk. 

Langs de weg zien we hele stukken afgebrand land. De boeren branden het land af voordat ze weer kunnen zaaien. Zodat er geen onkruid meer staat. Hoezo milieuvervuiling? Je ziet trouwens veel milieuvervuiling. Heel veel plastic, overal. 

De geuren onderweg zijn divers. Het ruikt naar kruiden, de toko, soms brand (ze verbranden soms zelf hun afval) en wierrook. 

Na 4x de weg vragen komen we bij ons volgende logeeradres aan. De taxichauffeur kijkt bedenkelijk en lacht. Het. blijkt een schattig strandhutje te zijn met slechts 2 kamers en een restaurantje. De eigenaresse komt uit Sicilië,, Fijn vanavond eten we dus weer een keer Italiaans. Het is een hele gemoedelijke accommodatie. De bediening is wat onhandig, er lopen hondjes en een klein katje. 

Vandaag relaxen we op het strand. 

Voor het eten worden we door de eigenaar uitgenodigd om een gin tonic te drinken samen met de andere gasten en de bediening. 

Wij hebben vakantie, maar zij moeten nog werken. ‘S Avonds gaat het weer lekker chaotisch. Heerlijk, daar hou ik van.    Bier wordt in een theepot geserveerd. Blijkbaar mogen ze geen bier schenken 🙄 Bestellingen worden niet opgenomen. Ze weten niet meer wie wat besteld heeft. Wij zitten gezellig met zijn allen te kletsen, dus het zal ons een zorg zijn dat het wat langer duurt. Maar wellicht was de gin tonic voor hun niet echt verstandig 😃

‘S Avonds ga ik het avontuur aan en bestel ik calamaris. O jee hoe ga ik dat opeten? Robin maakt me zenuwachtig door 5x te zeggen, dat de gastvrouw heel trots is op dit gerecht en dat ik alles moet opeten. Het was overigens heerlijk. Tim eet dapper met mij mee en wat er heel eng uit ziet geven we aan de hondjes. 

Het restaurant en de kamer zijn simpel maar met heel veel smaak ingericht. Allemaal verschillende houten stoelen, mooie oude deuren, een oude kom als wasbak.  Van oude olielampen zijn lampen gemaakt. De vaasjes zijn gevuld met het bovenstuk van een ananas, waar overigens weer wortels aangroeien. De theekopjes zijn schattig. De afscheiding in de tuin is gemaakt van gevouwen palmbladeren. De strandbedden zijn gemaakt van pallets met een heerlijk kussen erop en tussen de palmbomen hangt een mega grote hangmat.

 Nu zit ik op het houten balkon dit stukje te tikken. Met het geluid van de golven op de achtergrond. 😊🏝