Naar het noorden

Op weg naar het Noorden

Vandaag heeft John geregeld dat we om 7.00 uur door de taxi opgehaald worden om naar het Noorden te gaan. Hij heeft specifiek om een taxi met airco gevraagd. Om 6.30 uur staat het ontbijt klaar. Prima ontbijt met een soort flensjes, hartige pancakes, ananas, toast met jam. Koffie en Liptonice ceylon thee, die uit Sri Lanka komt. De taxi is keurig op tijd. Ze staan met 2 man klaar om onze tassen in de auto te zetten. Heel ongemakkelijk. We kunnen die 20 meter echt wel zelf de rugzak dragen. De airco van de auto bestaat uit 4 ramen die open kunnen. Het is hier overdag ongeveer 27 graden. Door het tropische klimaat voelt het wat klam aan. We wilden eerst nog even naar de vismarkt in Negombo kijken, maar volgens de chauffeur is de vismarkt in Chilaw groter en meer op de route. De chauffeur is een relaxte man, erg aardig en spreekt een klein beetje Engels. Het is spitsuur dus een nog grotere chaos op de weg. Kinderen hebben vandaag de laatste dag school, voordat ze 1 maand vakantie hebben. Allemaal vrolijke kinderen met spierwittte uniformen. 

De reis duurt ruim 4 uur over een weg met 2 banen, zonder vangrail. Een 2 richtingsweg. Onderweg zien we vooral veel mensen, fruitkraampjes langs de weg, palmbomen, veel zwerfhonden, kerken, bordjes met pas op overstekende olifanten en een heleboel tuktuks. In Chilaw stoppen we bij de vismarkt. Veel vers gevangen vis, garnalen, tonijn, haaien, krabben, kreeften en nog veel meer wat we niet thuis kunnen brengen. De vissers slaan met zijn allen de netten uit op het strand. De vissers schijnen het zwaar te hebben. Ze krijgen slecht betaald voor hun vis. Op de parkeerplaats moeten we 40 roepies (= €0,20) betalen voor de parkeerplaats. Toch voelen we ons opgelicht, de locale bevolking betaald maar de helft. 

We gaan snel weer verder naar Anuradhapura. Deze stad was eeuwenlang de hoofdstad van Sri Lanka. In deze stad leefden de boeddhisten. Er stonden ooit tempels, kloosters en paleizen met baden/bassins voor de koningen en koninginnen. Nu zijn het enkel nog ruïnes, toch geven die een goed beeld van de grandeur van deze locatie. We zien een stuk of 5 dagoba. In een dagoba zou iets (een sleutelbeen, een tand) van Boeddha liggen. Niemand kan in de dagoba, iedereen loopt een rondje erom heen. We zien een heleboel boeddha’s. Enkele musea met opgegraven stenen of gereedschappen. We proberen langs de weg een of andere vrucht te eten en drinken kokosmelk bij een heel vaag tentje. Als laatste gaan we naar Sri Maha Bodhi Tree. Een 2300 jaar oude boom. Hier brengen de mensen offers, vragen om genezing en eren boeddha. Overal zitten er gezinnen te bidden? Groepen vrouwen te zingen. Je ziet veel mensen met bloemen en met een soort urnen, waar later water in blijkt te zitten om aan de boom te geven. De gids/tuktuk chauffeur is hier emotioneel. De tranen staan in zijn ogen. Ik krijg gelijk weer de schuld dat ik domme/kwetsende vragen heb gesteld, maar ik ben mij van geen kwaad bewust. We gaan verder maar de volgende dagoba. Dit is blijkbaar een belangrijke. Ze wikkelen om de dagomba een oranje lint van 1 kilometer. Er is een soort optocht van heel veel mensen die allemaal in het wit gekleed zijn (deze kleur leidt niet af) ze hebben trommels bij zich, bloemen, schalen met eten, boeddha’s, kussentjes, het houdt niet op. Deze optocht schijnt iedere dag te zijn. Op het terrein zijn overal apen te zien. Robin zal in haar log wel vertellen over de circusaap. 

Moe, maar voldaan gaan we terug naar het hotel. Een prima hotel met 1 verdieping, als er weer geld is bouwen ze de volgende verdieping. Tegenover het hotel is een rivier. In de rivier staan allemaal bomen waar tegen de avond echt duizenden vogels neerstrijken voor de nacht. Het is een prachtig gezicht. Morgen gaan we naar de kust en krijgen we eindelijk wat rust 😉